Reisdag en afscheid studenten Kampala

Vrijdag 5 augustus zaten wij voor het laatst gezamenlijk aan het ontbijt in de Buffalo lodge. Halverwege ons ontbijt grote consternatie want er loopt een olifant vlakbij de ontbijtzaal. Allemaal snel kijken en we zien de olifant de halve tuin leeg eten. Even later moet ook de prullenbak eraan geloven. Dan loopt hij langs het huisje van Henk en Nellie weer weg. Het zou je toch gebeuren wil je de deur uit staat er een olifant voor de deur! Om 8 uur rijden we weg en onderweg zien we weer van alles. Ook nog een aantal zebra´s in de buurt van Lake MBuro. Onderweg de banden op laten pompen en plas pauze. Rond twee uur zijn we bij de evenaar en kijken we naar de befaamde wasbakjes met het ronddraaiende water. Aan de zuidkant draait het water rechtsom en aan de noordkant linksom of was het net andersom….. Precies op de evenaar is er geen draaikolk en zakt het water gewoon naar beneden. Ja, dit alles heeft te maken met het magnetisme van de aarde. We gaan met zijn allen op de foto en daarna op zoek naar souvenirs, altijd weer een lastige klus. Hier en daar wordt er flink afgedingt, dat hoort erbij. Dan eten we een rolleggs dit is een echt Oegandese lekkernij. Het is een omelet met paprika en ui gerold in een chapati. Het smaakt heerlijk en vult goed. Dan rijden we richting Kampala om nog wat bier en thee voor het thuisfront te scoren. Als we weer de band op willen pompen blijkt er gewoon een nieuwe band om te moeten. Het andere busje gaat met een aantal op pad voor de theeen bier. Rond 18.30 zijn we allemaal in het Classic diner hotel en ontmoeten daar Susan met baby Eden, Miria met baby Mulinza Henk, genoemd naar haar sponsorvader, Benja, Mercy, Joan en haar kinderen en Everlyn (mede organisator safari met Joan),later komen Jonathan en nog later Emma er ook nog bij. Het is een heel weerzien en wordt veel bijgepraat en natuurlijk geknuffeld. Het afscheid is moeilijk. Dan op weg naar het vliegveld. Vlakbij het vliegveld allemaal uitstappen om door de controle te gaan, onze spullen mogen gewoon in de auto blijven. Op het vliegveld gaan we onze koffers herpakken. De vlucht heeft een uur vertraging en we beginnen een beetje te vrezen dat we mogelijk de aansluiting niet halen, maar gelukkig halen we ook onze aansluiting in Cairo. Wat helaas niet voor onze koffers geldt! Want als we bij de bagageband staan te wachten met achter het glas onze met smart wachtende familieleden en vriend van Kim, komen we erachter dat onze koffers niet meer komen. We dienen een claim in en als onze bagage aankomt wordt deze naar de Kapberg gebracht. We gaan snel naar onze wachtende achterban en nemen afscheid van elkaar. Wat een geweldige tijd hebben we met elkaar gehad!! We vrezen voor een week in dezelfde onderbroeken lopen maar gelukkig gaan Jan en Bas de volgende dag kijken of onze koffers met de volgende vlucht meegekomen zijn en ja hoor ze zijn er! Piet Jan en Wiljan en Henk en Nellie gaan de rest van de koffers ophalen. Zo komt het toch nog goed!