Reis naar Chawolo - Reisverslag uit Tororo, Oeganda van oegandagroep2022 - WaarBenJij.nu Reis naar Chawolo - Reisverslag uit Tororo, Oeganda van oegandagroep2022 - WaarBenJij.nu

Reis naar Chawolo

Door: Mariëtte

Blijf op de hoogte en volg

20 Juli 2022 | Oeganda, Tororo

Reisverslag van de heenreis vanuit Kamerik naar Chawolo, Oeganda

Zondag 17 juli was het eindelijk zover, eindelijk gaat onze reis naar Chawolo starten. Met een groep van 7 jongeren en 4 volwassen. Om 8uur verzamelde we op de Kapberg waar onze chauffeurs klaar stonden om ons naar het vliegveld van Düsseldorf te brengen.Eén daarvan was een bus waar onze 22 koffers in vervoerd werden. Daar aangekomen mochten we aanschuiven in een lange rij wachtende vakantiegangers. We hadden een overstap in Caïro het vliegtuig vertrok vanuit Düsseldorf iets later dan gepland, dus onze overstaptijd werd korter. Gelukkig had het vliegtuig vanuit Caïro richting Entebbe een uur vertraging waardoor we redelijk rustig konden overstappen. Vlak voor landing kregen we nog een flink portie turbulentie, maar uiteindelijk veilig geland op het vliegland van Entebbe. En toen werd het spannend want terwijl wij voor de douane stonden te wachten zagen we aan de rechterkant door het glas de koffers op de band komen… zouden alle koffers in Caïro goed overgepakt zijn naar het 2e vliegtuig. Ja alle 22 koffers waren ook meegereisd, maar bij de controle werden 2 koffers eruit gepikt. Deze waren redelijk oud [e-38] beplakt met duktape, dus een beetje verdacht was dit wel… Henk moest de koffer openmaken. De inhoud waren linnen tasjes waarbij je dan eigenlijk taks moet betalen. Maar Henk zal Henk niet zijn om hier toch iets op te bedenken en hij kreeg de koffer mee als hij de 2 douane mensen zo’n linnentasje gaf. Nou geen probleem, als we onze koffers maar meekrijgen.

Buiten stond Michael met chauffeur te wachten bij de bus om ons vanuit het vliegveld Entebbe naar Chawolo te brengen. Bijzonder dit jaar is dat er 4 in de groep voor het eerst deze reis naar Chawolo maken en 3 in de groep voor de 2e keer en 2 voor de 3e keer. Tja Henk en Nellie daarvan zijn we de tel kwijt geraakt zoveel keer als zij al in Chawolo geweest zijn.

Onderweg was er zoveel te zien. Allereerst al de kruispunten in de stad Kampala. Mannen die de het verkeer regelen er was veel verkeer veel auto´s , maar ook ontzettend veel boda-boda’s. Dit zijn motoren die gebruikt worden als taxi, want met een auto kom je er niet doorheen. Maar ook om je te vervoeren door het hele land gebruiken de mensen deze boda-boda’s. Langs de weg veel kleine hokjes van waaruit de mensen dingen verkopen o.a. groente en fruit, kleding, drinken, vleesstokjes. Maar ook grotere dingen zoals bedden, poorten voor het afsluiten van tuinen, banken. We maakten ook nog 3x een stop: eerst in Kampala bij een supermarkt om alvast de eerste grote inkoop te doen voor onze maaltijden.

Bij de supermarkt was Joan de vrouw van Michael gekomen met één van hun kinderen, hun dochtertje. Michael ging met haar naar huis en Joan reisde met ons mee. Zij liet ons onderweg stoppen om groente [e-38] fruit te kopen. Daarna nog één stop bij een restaurant om te eten. Dit was teveel we konden het niet op, dus meegenomen zodat we dit ’s avonds konden eten bij ons verblijf. Op het laatste stukje brede weg, zagen bij een Forest apen langs de weg. Deze zitten daar heel relax langs de weg en laten zich gemakkelijk fotograferen.

Omdat de weg die we normaal nemen niet goed begaanbaar was vanwege de vele regenval van de afgelopen tijd moesten we nog iets verder door rijden. Maar bij de 2e afslag zocht Joan een man op een boda-boda om ons naar Chawolo te brengen. Deze weg was best goed begaanbaar, maar toen we de bocht om gingen naar links begon de uitdaging: diepe kuilen veel water en modder. Deze weg namen we uiteindelijk 2x en daarna begonnen we aan een nieuwe stuk weg waarbij de bus uiteindelijk vast liep. En echt goed vast!

Nou daar stonden we dan midden in en afgelaten gebied in Oeganda. Het was inmiddels maandagavond 18uur, dus we warenal 34uur onderweg. En tja hier heb je dan geen ANWB die je kunt bellen als je pech hebt. Direct kwam er een man aan met een schep, maar kreeg de bus niet los, wilde verder helpen, maar vroeg daar toen een flinke som geld voor. Dus wat nu? Joan belde Julius, één an de staf van de CDHopel. Julius kwam samen met Elphas achterop een boda-boda. Zij hadden 2 scheppen bij zich en ze hebben de achterbanden van de bus uitgegraven. De eerste keer kwam de bus niet los omdat al het gewicht van de koffers achterin de bus zat en de koelkast die we in Kampala hadden gekocht omdat de vorige koelkast niet meer deed. Direct kwamen we in actie om de koelkast voorin de bus te zetten en wat koffers ook naar het midden van de bus te verplaatsen, zodat het gewicht beter verdeeld was.

Daarna met z’n allen duwen. En we waren met veel, want er waren inmiddels veel mensen uit de omgeving komen kijken. Want het gebeurd natuurlijk niet iedere dag dat er een bus met 11 blanke mensen vast komt te zitten in hun modderige grond.

De bus kwam los, iedereen joelen. Hij reed nog een stukje door, wij weer met z’n allen erin en verder rijden. Tja de weg was nog steeds modderig en met kuilen, dus ja jullie raden het al… de bus liep weer vast.

We hadden gelukkig onze lunch eten nog, want de Malerone (medicijn tegen de malaria) moesten we innemen. Daarnaast zagen wedat dit keer de bus goed was vast gelopen op het midden van de weg, dus de as bij de achterbanden zat vast in de modder. Dit ging wel even wat langer duren dan de eerste keer. Julius belde naar Chawolo om een truck te regelen zodat deze de bus eruit zou kunnen trekken. Nou dat ging niet, de bus zat zo vast, dat het ijzeren rek achterop de vrachtwagen waar het touw aanvast zat krom getrokken werd.

Dat werd toch weer graven. Ze hebben de as helemaal uitgegraven en toen werd het spannend, komt de bus los. En ja hóór het lukte de Oegandese mannen weer. Wat een toppers!

Daarna moest de chauffeur van ons busje de truck netjes volgen om het spoor dat de truck reed om ervoor te zorgen dat de bus niet meer vast zou lopen.

En ja… we zijn gearriveerd! Precies om 12uur ‘s nachts stond de bus voor ons verblijf. Zonder deze pech waren we om 18.15uur bij ons verblijf gearriveerd, nu dus ietsje later. Onze reis van de Kapberg in Kamerik tot ons verblijf in Chawolo duurde nu 40uur. Wat een wereldreis!

De bus werd direct leeggehaald en ook de koffers met de spullen die hier achterblijven ook zodat de koffers mee terug konden naar Kampala. Inderdaad Joan en de chauffeur kregen eten [e-38] drinken mee voor onderweg. Ze reden terug naar Kampala en waren vroeg in ochtend terug.

Wij dronken nog iets en doken direct ons bedje in om eens lang te gaan slapen, want we hadden toch wel een nachtje doorgehaald in onze reis.


  • 20 Juli 2022 - 20:57

    Lisette:

    Tjonge,wat een avontuur zeg. En dat alleen al met de heenreis. Fijn dat jullie er zijn! Op naar heel veel mooie, nieuwe avonturen daar.

  • 20 Juli 2022 - 21:02

    Willy Van Dijk:

    Wat een avontuur zo met elkaar. Gelukkig zijn jullie er, nu lekker genieten met zijn allen. Wij kijken uit naar de verdere reisverslagen.

  • 20 Juli 2022 - 21:17

    Corrie Van Vliet:

    Wat leuk om te lezen!
    Heel veel plezier met elkaar en succes bij alles wat jullie gaan doen daar! Ik zie uit naar de volgende aflevering.

  • 20 Juli 2022 - 21:44

    Ile Eveleens:

    Heel veel plezier en succes!

  • 20 Juli 2022 - 22:06

    Freda Spies-van Der Zouw :

    Wat een heenreis zeg!
    Goed om te lezen dat jullie aan zijn gekomen.
    Heel veel plezier!

  • 20 Juli 2022 - 22:25

    Christine:

    Gelukkig zijn jullie er gekomen en liggen er in de omgeving van Chawolo geen leeuwen op de loer. Pfff wat een avontuur weer. Nu genieten!

  • 20 Juli 2022 - 22:28

    Karin Kastelein :

    Wat een reis! Hopelijk zijn jullie nu helemaal bijgekomen en blijft dit een herinnering om nooit te vergeten! Veel plezier en succes de komende weken!

  • 21 Juli 2022 - 10:54

    Bert Van Vreeswijk:

    Ja kijk, aan zo'n reis naar Chawolo moet je natuurlijk wel herinneringen hebben. Je zou kunnen zeggen; dit was onvergetelijk! "Redelijke ontbering" zo zou je het ook kunnen noemen. Ook kan ik me voorstellen dat jullie behoorlijk uitgeput waren. Hoe is het met de oudjes al zijn die natuurlijk nog jong?
    Ik herinner me de 2013 terugreis met Egypt-airlines en dacht toen; dit nooit meer, dan maar KLM.
    Leuk om jullie verhaal te lezen hoor, herkenbare zaken als het verkeer in Kampala, de apen en de winkeltjes langs de weg, echt leuk. Ik zie uit naar jullie volgende verslag. Ciao!

  • 21 Juli 2022 - 11:00

    Annie En Wiebe:

    Leuk om te lezen. Dat zijn nu al mooie herinneringen aan de heenreis. En voor de komende tijd heel veel plezier. Maak er iets moois van. Wij zijn benieuwd naar het volgende verslag. En vergeet niet te fotograferen.
    Groeten van Annie en Wiebe

  • 21 Juli 2022 - 13:41

    Josien Verlaan:

    Wat een belevenis weer in Oeganda! Als je daar heen gaat is het ook nooit saai er valt daar altijd van alles te beleven nl.
    Ben benieuwd naar de volgend verslag of daar ook weer iets spannends/ avontuurlijks gebeurt!
    Veel plezier verder daar en inmiddels hopelijk al uitgerust van de lange reus van 40 uur!

  • 21 Juli 2022 - 13:55

    De Van Schinkeltjes:

    Wat een onvergetelijk avontuur en lange reis zeg !!
    Is vast het begin van nog meer bijzondere reisverhalen. Geniet ! Xxx

  • 21 Juli 2022 - 13:57

    Joke:

    Wat leuk om te lezen maar gelukkig goed aangekomen!
    Heel veel plezier en succes bij alles wat jullie gaan doen.


  • 25 Juli 2022 - 10:50

    Hester:

    Heel herkenbaar allemaal. Geniet van jullie reis en alle ervaringen die jullie op doen! Geweldig dat jullie daar mogen helpen!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 19 Juni 2022
Verslag gelezen: 186
Totaal aantal bezoekers 2998

Voorgaande reizen:

17 Juli 2022 - 06 Augustus 2022

Reisverslag Oegandagroep 2022

Landen bezocht: